مهمترین درس سال ٩۶ را شاید بتوان درس از انتخابات دانست ؛
بهتر است بجای ساده انگاری و احساسات زودگذر ، تاملی در انتخاب افراد داشت.
احساسات زودگذر و فراموش شدنی اند.
به صرف رأی آوردن تمام افراد یک لیست ، نه أگاهی ی مردم رشد یافته و نه به شناخت و باور تعاملات ی فی مابین مردم و احزاب رسیده ایم.
مردم باید بدانند که خود اوضاع ی و اقتصادی را رقم میزنند.
مجلسی که با سواد و دلسوز نداشته باشد ، مطالبه گر نمیشود ؛
شورای شهری که دغدغه خدمت نداشته باشد ، ی میشود و اسیر جناح ها و باند بازی ها برای کسب قدرت و سر آخر جبران کسری بودجه از جیب مردم با هر بهانه ؛
وزیری که ترس نظارت و استیضاح مجلس را ندارد ، رهاست
حرف اول : البته دو جناح اصلی کشور در دوره های مختلف فقط بدنبال رقابت قدرت با هم بوده اند تا کسب رضایت مردم .
حرف دوم : انتخابات نعمت است بشرط بصیرت داشتن.
حرف سوم : انتخابات نغمت است آنگاه که خام باشیم.
درباره این سایت